به گزارش ساراپرس،علیرضا طهماسبی ازندریانی جوانی با قد و قامتی رشید در بیست و پنجم شهریور ۱۳۴۵، در شهرستان ری چشم به جهان گشود.

پدرش محمود مرد زحمت کش و کشاورز بود و مادرش زهرا نام داشت، تا پایان دوره راهنمایی درس خواند و در آشپزخانه بیمارستان مشغول به کار بود و در سال ۱۳۶۴ با خانم پاشنگ که پرستار بود ازدواج کرد.

آخرین اعزام این شهید والامقام که از محل زندگی این شهید در شهرک آزادیه (میرزایی) قرچک ورامین بود صورت گرفت و در آخرین لحظات حضورش تمام مهربانی را نثار خانواده و اقوام خود می‌کرد و با اینکه هنرمند و نقاش و خطاط خوبی بود در زمان حیاط به نگارش و تحریر می‌پرداخت و همیشه پشت تمام یادگاری هایش مطالبی زیبا را درج می‌کرد.

این شهید والامقام صاحب یک پسر زیبا به نام احسان شد، که درحال حاضر شبیه ترین فرد به پدرش از لحاظ خصوصیات اخلاقی و چهره مطهر این شهید والامقام است و پس از شهادت پدر به شهرری بازگشتند و همسر شهید والامقام در تمامی این سالیان به عنوان پرستار نمونه در بیمارستان های فیروز آبادی و دی کلینیک شهید سلیمانی در ری خدمت صادقانه کرد و بازنشسته گردید.

این شهید والامقام به عنوان سرباز ارتش در تیپ ٧٧ خراسان در جبهه حضور یافت و بیست ‌و یکم تیر ۱۳۶۷، با سمت تک تیرانداز در منطقه شرهانی توسط نیروهای عراقی به شهادت رسید و پیکرش در همان منطقه بر جا ماند.

لشکر ۷۷ پیاده خراسان لشکر پیاده مکانیزه و قرارگاه تاکتیکی نیروی زمینی ارتش ایران، مستقردر مشهد می‌باشد، که به‌عنوان یکی از مهم‌ترین یگان‌های نظامی شرق کشور شناخته می‌شود.

تیپ‌های تابعه لشکر ۷۷ خراسان در خلال جنگ ایران و عراق در اغلب عملیات‌های گسترده نیروهای مسلح ایران، به‌عنوان یگان عمل‌کننده حضور داشتند.

این لشکر در عملیات ثامن‌الائمه، که به شکست حصر آبادان انجامید، نقش کلیدی داشت و به همین دلیل نام آن توسط شورای عالی امنیت ملی به لشکر ۷۷ ثامن‌الائمه تغییر یافت.

این یگان هم‌اکنون به‌عنوان یک قرارگاه عملیاتی، دارای ۳ تیپ تابعه بنام‌های تیپ ۱۷۷ تربت حیدریه، تیپ ۲۷۷ قوچان و تیپ ۳۷۷ مشهد می‌باشد.

مأموریت لشکر ۷۷ خراسان در جنگ ایران و عراق، حدود ۱۲ سال به طول انجامید، که ۸ سال از آن با درگیری و جنگ مستقیم همراه بود و ۴ سال آخر آن، با وضعیت؛ «نه جنگ، نه صلح» سپری شد. لشکر ۷۷ خراسان در طول سالهای جنگ، در بیشتر عملیات‌های اصلی نیروهای مسلح ایران، حضور فعال یا پشتیبانی‌کننده داشت، که موثرترین آن‌ها اجرای عملیات ثامن‌الائمه بود، عملیاتی که منجر به شکست حصر آبادان شد. لشکر ۷۷ خراسان در خلال جنگ ایران و عراق در مجموع در ۲۲ عملیات گسترده و محدود شرکت داشت، که برای نمونه می‌توان به؛ عملیات فتح‌المبین، عملیات بدر، عملیات نصر، عملیات مرصاد اشاره کرد.

عملیات ثامن‌الائمه در ابتدای جنگ ایران و عراق، با هدف شکست حلقه محاصره آبادان، در آبان‌ماه ۱۳۵۹ قرارگاه مقدم نیروی زمینی ارتش، به لشکر ۷۷ خراسان مأموریتی جهت انهدام بخشی از نیروهای ارتش عراق که در شرق کارون مستقر بودند را ابلاغ نمود. در این راستا با درخواست فرمانده وقت لشکر ۷۷ خراسان؛ سرهنگ شهاب‌الدین جوادی، واحدهایی از این لشکر که در کردستان بودند، به منطقه جنوب اعزام شدند، همچنین تیپ ۳۷ زرهی شیراز نیز زیر امر لشکر ۷۷ خراسان قرار گرفت.

از ۲۸ اسفند ۱۳۵۹ فرماندهی قرارگاه اروند که در ماهشهر مستقر شده بود نیز به لشکر ۷۷ انتقال یافت، اولین جلسه ستادی در فروردین‌ماه ۱۳۶۰ تشکیل شد و ۶ ماه بعد، طرح لشکر ۷۷ خراسان در جلسه ۱۵ شهریورماه ۱۳۶۰ در ستاد فرماندهی واقع در ماهشهر، با حضور ریاست ستاد مشترک ارتش؛ ولی‌الله فلاحی، فرمانده نیروی زمینی ارتش؛ قاسمعلی ظهیرنژاد و نماینده فرمانده کل سپاه پاسداران؛ یحیی رحیم‌صفوی ارائه گردید، در این جلسه به درخواست فرمانده لشکر ۷۷ خراسان، این عملیات؛ ثامن‌الائمه نام‌گذاری شد.

لشکر ۷۷ پیاده خراسان با ۳ تیپ؛ به استعداد ۱۹ هزار نفر، در عملیات ثامن‌الائمه حضور پیدا کرد و در پیروزی نیروهای مسلح ایران در این عملیات، نقش محوری داشت.

در طول جنگ ایران و عراق، تعداد ۵ هزار و ۳۶۷ نفر از پرسنل لشکر ۷۷ خراسان کشته شدند، همچنین شمار ۱۵ هزار و ۹۴۹ نفر مجروح (جانباز) و بیش از ۲ هزار و ۸۶۵ نفر نیز به اسارت نیروهای ارتش عراق درآمدند.

لشکر ۷۷ پیاده خراسان یکی از اولین واحدهای رزمی ارتش بود، که با شروع جنگ ایران و عراق، توانست خود را به منطقه نبرد برساند. تیپ‌های زیرمجموعه این لشکر، در عملیات‌های منجر به شکستن حصر آبادان، بعنوان یگان‌های عمل‌کننده، نقشی کلیدی را برعهده داشتند. پس از اینکه لشکر ۷۷ خراسان با مشارکت سایر واحدها، محاصره آبادان را شکست، لقب پیروز به لشکر ۷۷ خراسان اعطا شد و پس از عملیات ثامن‌الائمه، با تصویب شورای عالی دفاع، در تاریخ ۱۱ مهر ۱۳۶۰ نام این لشکر به «لشکر پیروز خراسان» تغییر یافت.